Zedelgemse Zichtenroute - Oorlogsmonument

Verhaal oorlogsmonument - door Wim Denolf

Ik ben Wim Denolf uit Aartrijke en ik ben kolonel bij Defensie. 

Mijn grootvader, zelf uit Aartrijke, was oudstrijder en was ook lid van de Nationale Strijdersbond. Zij doen jaarlijks een herdenking aan het oorlogsmonument op de markt van Aartrijke - het oorlogsmonument van Leonard Devisch - waar alle namen van de Aartrijkse gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog ook op vermeld staan.

Als kind zag ik dat, ik ben zelf ook militair geworden en ik zag toch het belang daarvan. 

Later werd ik dan gevraagd door de toenmalige voorzitter en bezieler van de Nationale Strijdersbond – meneer Etienne van Caloen de Basseghem – om dus in zijn voetsporen te treden en voorzitter te worden.  

De herdenking, eerste zaterdag vóór 8 mei, daar komen we dan samen met de Nationale Strijdersbond maar ook de lokale bevolking, en niet onbelangrijk ook de lokale jeugd van de school en de jeugdbewegingen … en dus gaan we daar toch een kleine ceremonie doen ter nagedachtenis van de gesneuvelden, maar er komen ook nog heel wat andere zaken bij kijken. Dat gaat gepaard met de ontvangst van militaire en burgerlijke autoriteiten, een bloemenneerlegging door het gemeentebestuur, maar dan worden alle namen van de gesneuvelden ook afgeroepen en leggen de kinderen een roos voor elke gesneuvelde militair neer aan het monument.

Die kinderen dat we de toch die waarden kunnen gaan meegeven die dan elk een bloem gaan neerleggen bij het weerklinken van de naam van die gesneuvelden; da’s toch een ingetogen moment waar je toch eens nadenkt over wat die mensen ook voor ons gedaan en betekend hebben, maar ook het moment waarop dat de Last Post weerklinkt en het Belgisch volkslied, zijn toch wel momenten die bij mij soms kippenvel veroorzaken.

Het belang voor ons is toch om een keer een moment te nemen en stil te staan bij de  facetten van oorlog en vrede, maar ook stil te staan bij de waarden van vaderlandsliefde, van democratie, van vrijheid ook -  allemaal waarden waar onze voorouders en ook de mensen die gesneuveld zijn  echt voor gevochten hebben en het is toch belangrijk dat de kinderen dat ook meekrijgen, de kinderen van de school en ook van de jeugdbeweging dat ze van jongs af al beseffen dat hetgeen we nu hebben niet zomaar verworven is en dat daar toch één en ander achter staat dan uiteindelijk.