Zedelgemse Zichtenroute - Plaetsemolen

Verhaal Plaetsemolen - door Frans Versyck

Ik ben Frans Versyck van Zedelgem Dorp. 

Van kinds af of van jongs af aan heb ik in die molen altijd gewerkt, of helpen werken, bij mijn nonkel en mijn tante zogezegd, die toendertijd nog molenaar was en dat heb ik dan een beetje voortgezet later. Ik ben eigenaar geworden; want ja, m’n nonkel en m’n tante zijn gestorven en die molen moest openbaar verkocht worden. 

Ik zeg :”Ja, ik wil die molen zelf voor mij behouden. Ik wil dat niet hebben dat die in andermans handen geraakt.” Ik heb een redelijke investering moeten doen om die molen aan te kopen. Er zat daar enen aan de andere kant die had gedacht om dat te kopen. 

In de tijd van mijn nonkel was er eigenlijk veel werk om te malen. Maar die molen heeft dan, de maalderij heeft een jaar of vier stilgelegen en dat ik toen eigenlijk zei: “Dat zou toch weer moeten kunnen draaien.” En dan heb ik er zelf nog een paar jaar daarmee gemalen. Maar er is nu niet veel belangstelling meer om graan te malen voor de boeren, dat bestaat niet meer …

Zonder de wieken hé: dat was een mechanische maalderij en die motor staat daar nog altijd, die nog altijd intact is, die nog kan draaien. Die motor is van de Claeys fabrieken hier - van Zedelgem - waar nu New Holland is. 

Die molen zou ik nog een keer in mijn leven willen zien draaien met de wind, met de wieken eraan. Maar of dat er ooit van gaat komen of niet, dat weet ik nog niet… 

Die naam op dat kruis is Joannes Floré. De molenaarsknecht was aan het malen met de wind hé, en hij was een beetje hardhorig en de Duitse soldaten kwamen daar binnen in die molen gestormd, geweldig en kwaad dat hij onmiddellijk die molen moest stilleggen … en hij hoorde dat niet en hij verstond het niet. Zij waren beneden en hij stond boven aan ‘t malen, zodus ze riepen en ze dachten dat hij niet wilde en met de mitraillette ‘pang pang’ en ze hebben hem daar zomaar neergeschoten.